
Zou ik dan normaal zijn?
Sara (21j) en ik hadden elkaar al een tijdje, corona-gewijs, niet meer gezien. Zij verblijft in Brussel, ik werk in Antwerpen. Het voelde niet veilig op … Read more Zou ik dan normaal zijn?
Sara (21j) en ik hadden elkaar al een tijdje, corona-gewijs, niet meer gezien. Zij verblijft in Brussel, ik werk in Antwerpen. Het voelde niet veilig op … Read more Zou ik dan normaal zijn?
In de wereld van de psychotherapie lijkt empathie een vanzelfsprekend thema. Je hoort je empathisch te gedragen, buiten je eigen oevers te treden en je in te leven in de ander. De ene therapeut ziet het als een beweging vol … Read more Een kanttekening bij empathie
Onze achterbuurman schreeuwt sinds een maand tegen de kinderen uit de buurt dat ze niet zo moeten schreeuwen. Tegen ouders schreeuwt hij dat zij er iets aan moeten doen. Ik ben één van de ouders waar tegen geschreeuwd wordt. Mijn … Read more Onzichtbare heldendaden
Als systeemtheoretisch psychotherapeut in opleiding beleef ik onzekere tijden. Mijn denken wordt uitgedaagd en en ik voel me regelmatig wankel. Is mijn denken wel systeemdenken? Ben ik wel een goede therapeut? Het ene moment lijk ik het te vatten, om even later weer gefronst achter te blijven en helemaal het bos tussen de bomen niet meer te zien. Gelukkig zijn er … Read more Het honderd-ogig monster in mijn hoofd
In De Spelen die het leven heten, zijn er allerlei ‘disciplines’; zoals het partnerschap, het ouderschap, vakmanschap en de vriendschap. Elk van die disciplines heeft zijn eigen complexiteiten. Ik ben ervan overtuigd dat de discipline van het ouderschap de meest intensieve … Read more F.C Stiefmoeders United
De context van Corona, die ons allen raakt, maakt dat ik overal mensen zie, op zoek naar structuur en steun. Voor mij zelf geldt dit ook zeker. Gelukkig vond ik deze steun tijdens een recente intervisie waar we onze ervaringen en zoektochten bespraken. Een collega beluisterde mij en herinnerde mij aan de Chileense biologen/ belangrijke systeemdenkers Maturana en Varela en hun idee over … Read more Irreverent ten aanzien van de Praktijken van Corona
Aan het ideaal dat je als systeemtheoretisch geschoolde therapeut onbevooroordeeld en nieuwsgierig mensen ontmoet leek me weinig risico’s vast te zitten. Dat leek me gewoon vanzelfsprekend! Ik vertrek immers vanuit een basisattitude waarbij ik open en nieuwsgierig de leefwereld van de cliënt verken. Zo doende ervaart … Read more Een ontmoeting zonder (voor)oordeel
Ik zie het paar zitten in hun huiskamer, samen achter één computer. Ze zitten dicht tegen elkaar aan. Meneer fulmineert tegen de verstrengde corona-maatregelen. Hij is zeventig, zij is wat jonger, een prille … Read more Corona-interacties
Hierbij een tweede bijdrage aan de fictieve reeks: ‘Hoe kunnen we van de nood een deugd maken?’ Ik heb heel fijne reacties gekregen op de vorige blog over de mogelijkheden van telefonische hulpverlening. Sommigen herkenden de ervaring dat een telefonisch … Read more De mogelijkheden van wandelhulpverlening
Beperkte de ‘social distancing’ zich eerst nog tot louter anderhalve meter, nu worden mensen gevraagd zo weinig mogelijk buiten te komen. Moet je noodgedwongen toch naar buiten? Was en ontsmet dan regelmatig je handen. Je weet nooit daarbuiten wie zijn … Read more Smetvrees
Het is bijzonder om te zien hoe professionals in de welzijnszorg in deze vreemde tijden hun opdracht met passie en volharding ter harte blijven nemen en creatief trachten mee te bewegen met alle beperkende maatregelen die er gelden. De realiteit … Read more Daarom vond ik haar eerste vraag zo mooi
Voelen jullie het ook? Na wat gepuzzel en overleg met het thuisfront ben ik aan de slag in de therapeutische praktijk. Een aantal online gesprekken en eentje ‘in het echt’. Ik zit er wat gespannen bij. Misschien een restantje puzzel-stress? … Read more Mildheid onder druk