Een rapnummer van Fool (Xander)

Xander was elf jaar als hij voor het eerst mijn gesprekskamer binnenstapte. Zijn neerslachtigheid en bijna niet te stuiten huilbuien baarden de begeleiding van het internaat waar hij verbleef grote zorgen. Hij was sinds een paar maanden geplaatst door de jeugdrechter. Na een uit de hand gelopen ruzie met haar partner en drankmisbruik was zijn moeder onder dwang naar een psychiatrisch ziekenhuis gebracht. Tot op dat moment leefde Xander op een wooncamping dicht bij een grote stad. De plaatsing in een leefgroep van jeugdzorg bleef voortduren en de weken die volgden probeerde Xander zich staande te houden met een blijvende hunkering naar een thuis. De weken werden maanden en zelfs jaren… Muziek, dansen, rap (Hip-Hop) waren zijn grote ankerpunten en hielpen hem een ‘drive’ in het leven te behouden.

Onlangs werd Xander 19 jaar!

In oktober 2015 kreeg ik een bericht dat de mama van Xander plots overleden was. Na de eerste grote schok en het proberen bevatten wat hem overkwam, volgde voor Xander de voorbije maanden het gemis. We noemden het een soort tweede rouwperiode met het besef ‘voor altijd’ en de zoektocht wat zijn mama voor hem betekende en nog steeds betekent, maar ook wat hij voor haar betekende. Xander ging aan het werk en probeerde zijn ervaringen en de stortvloed van soms tegenstrijdige gevoelens in woorden te gieten. Dit leverde een aantal zeer indringende, ontroerende maar ook kwetsbare teksten op.

Xander, nu schrijvend onder de naam Fool, wil graag één van deze rapnummers met jullie delen.

 

Mama

My mother didn’t bother,

Looking for answers on the bottom of a bottle.

Falling like autumn leaves.

But never left me.

She sometimes smelled like paralyses

but never wavered giving me a kiss

with open or closed wrists

she would embrace in bliss.

Never dismissed from the fact that i miss.

 

Mommy you know I try to resist resistance.

Our distance is an other plane of existence I would like to visit,

but people still need my assistance

I hate my persistence in this system

mommy do you read what I have written ?

 

Mommy the snake of your absence has bitten.

The poison has driven me insane

And this time I can’t put the blame

so I am not able to frame and give my pity a name,

I feel so ashamed

That I couldn’t tame the sadness 

I need your experience in my creative madness,

I levitate but I can’t find your spiritual address

I access states that relaxes me 

But actually I’d rather be with you 

But I have something to do, a dream that I have to pursuit,

and a nightmare that I have to go through that is…

 

living life without you. 

 

Fool  (Xander)

 

Indien je graag reageert of Xander een bericht stuurt, kan dit via deze blog of een mailtje naar sabine.vermeire@iaac.eu

Referentie:

Vermeire, S.(2015). Xander, Geplaatst! Interactie-Academie vzw: Antwerpen.