Ik ben Leen Goolaerts, klinisch psycholoog en over enkele maanden erkend systeemtheoretisch psychotherapeut. Na jarenlang de beslotenheid en veiligheid van een ziekenhuisomgeving te ervaren, was ik eraan toe mezelf meer uit te dagen en mijn therapeutisch blikveld te verruimen: ik … Read more Dagboek van een beginnend psychotherapeut – deel 1: ‘contact en aanmelding’
Uitgeput van ongerustheid en slaaptekort zit ik, voor een tweede maal deze week, met mijn eenjarige dochter op de schoot in de wachtzaal van de huisarts. Zo ziek heb ik haar tot nu toe nog niet geweten. Haar koorts lijkt … Read more Komt een moeder bij de dokter…
Vorige week ging ik als supervisor in gesprek met een therapeut, sprak ik als teambegeleider met een team en voerde ik een discussie met beleidsmedewerkers van … Read more Ideals are peaceful, history is violent
Angelique is een alleenstaande moeder. Ze heeft twee kinderen uit twee verschillende relaties. Yannick is 16, Guillaume is 12 jaar. De partnerrelatie met elk van de vaders was kortdurend. De beide keren ging het koppel uiteen toen hun zoon nog … Read more ‘Vragen uit de schaduw’: een interview met Angelique, als moeder van een zoon in de residentiële jeugdzorg
Een belevingsonderzoek, ik heb het altijd een lastige opdracht gevonden. Toch is het een vraag die we binnen pleegzorg dikwijls krijgen. Soms in opdracht van een pleegzorgbegeleider, om zicht te krijgen op hoe een pleegkind zich voelt in een pleeggezin … Read more Wie zoekt, die vindt! Over steunbronnen en creativiteit bij belevingsonderzoek van kinderen
Sara (21j) en ik hadden elkaar al een tijdje, corona-gewijs, niet meer gezien. Zij verblijft in Brussel, ik werk in Antwerpen. Het voelde niet veilig op … Read more Zou ik dan normaal zijn?
In de wereld van de psychotherapie lijkt empathie een vanzelfsprekend thema. Je hoort je empathisch te gedragen, buiten je eigen oevers te treden en je in te leven in de ander. De ene therapeut ziet het als een beweging vol … Read more Een kanttekening bij empathie
Onze achterbuurman schreeuwt sinds een maand tegen de kinderen uit de buurt dat ze niet zo moeten schreeuwen. Tegen ouders schreeuwt hij dat zij er iets aan moeten doen. Ik ben één van de ouders waar tegen geschreeuwd wordt. Mijn … Read more Onzichtbare heldendaden
Als systeemtheoretisch psychotherapeut in opleiding beleef ik onzekere tijden. Mijn denken wordt uitgedaagd en en ik voel me regelmatig wankel. Is mijn denken wel systeemdenken? Ben ik wel een goede therapeut? Het ene moment lijk ik het te vatten, om even later weer gefronst achter te blijven en helemaal het bos tussen de bomen niet meer te zien. Gelukkig zijn er … Read more Het honderd-ogig monster in mijn hoofd
In De Spelen die het leven heten, zijn er allerlei ‘disciplines’; zoals het partnerschap, het ouderschap, vakmanschap en de vriendschap. Elk van die disciplines heeft zijn eigen complexiteiten. Ik ben ervan overtuigd dat de discipline van het ouderschap de meest intensieve … Read more F.C Stiefmoeders United
De context van Corona, die ons allen raakt, maakt dat ik overal mensen zie, op zoek naar structuur en steun. Voor mij zelf geldt dit ook zeker. Gelukkig vond ik deze steun tijdens een recente intervisie waar we onze ervaringen en zoektochten bespraken. Een collega beluisterde mij en herinnerde mij aan de Chileense biologen/ belangrijke systeemdenkers Maturana en Varela en hun idee over … Read more Irreverent ten aanzien van de Praktijken van Corona
Aan het ideaal dat je als systeemtheoretisch geschoolde therapeut onbevooroordeeld en nieuwsgierig mensen ontmoet leek me weinig risico’s vast te zitten. Dat leek me gewoon vanzelfsprekend! Ik vertrek immers vanuit een basisattitude waarbij ik open en nieuwsgierig de leefwereld van de cliënt verken. Zo doende ervaart … Read more Een ontmoeting zonder (voor)oordeel
