Als systeemtheoretisch psychotherapeut in opleiding beleef ik onzekere tijden. Mijn denken wordt uitgedaagd en en ik voel me regelmatig wankel. Is mijn denken wel systeemdenken? Ben ik wel een goede therapeut? Het ene moment lijk ik het te vatten, om even later weer gefronst achter te blijven en helemaal het bos tussen de bomen niet meer te zien. Gelukkig zijn er … Read more Het honderd-ogig monster in mijn hoofd
De context van Corona, die ons allen raakt, maakt dat ik overal mensen zie, op zoek naar structuur en steun. Voor mij zelf geldt dit ook zeker. Gelukkig vond ik deze steun tijdens een recente intervisie waar we onze ervaringen en zoektochten bespraken. Een collega beluisterde mij en herinnerde mij aan de Chileense biologen/ belangrijke systeemdenkers Maturana en Varela en hun idee over … Read more Irreverent ten aanzien van de Praktijken van Corona
Aan het ideaal dat je als systeemtheoretisch geschoolde therapeut onbevooroordeeld en nieuwsgierig mensen ontmoet leek me weinig risico’s vast te zitten. Dat leek me gewoon vanzelfsprekend! Ik vertrek immers vanuit een basisattitude waarbij ik open en nieuwsgierig de leefwereld van de cliënt verken. Zo doende ervaart … Read more Een ontmoeting zonder (voor)oordeel
Ik zie het paar zitten in hun huiskamer, samen achter één computer. Ze zitten dicht tegen elkaar aan. Meneer fulmineert tegen de verstrengde corona-maatregelen. Hij is zeventig, zij is wat jonger, een prille … Read more Corona-interacties
Beperkte de ‘social distancing’ zich eerst nog tot louter anderhalve meter, nu worden mensen gevraagd zo weinig mogelijk buiten te komen. Moet je noodgedwongen toch naar buiten? Was en ontsmet dan regelmatig je handen. Je weet nooit daarbuiten wie zijn … Read more Smetvrees
Het is bijzonder om te zien hoe professionals in de welzijnszorg in deze vreemde tijden hun opdracht met passie en volharding ter harte blijven nemen en creatief trachten mee te bewegen met alle beperkende maatregelen die er gelden. De realiteit … Read more Daarom vond ik haar eerste vraag zo mooi
Voelen jullie het ook? Na wat gepuzzel en overleg met het thuisfront ben ik aan de slag in de therapeutische praktijk. Een aantal online gesprekken en eentje ‘in het echt’. Ik zit er wat gespannen bij. Misschien een restantje puzzel-stress? … Read more Mildheid onder druk
In collaboratieve en narratieve benaderingen wil men cliënten doorleefd en respectvol tegemoet treden en hun hulpbronnen, krachten of waarden oplichten. Men spant zich in de stem van de cliënt niet te marginaliseren, het ‘therapeucentrisme’ op afstand te houden en de … Read more ‘You’ve got mail’. Werken met therapeutische brieven en documenten
In Coronatijden moeten we op zoek naar alternatieve manieren om ons werk te doen. Voor hulpverleners en therapeuten is ons werk gesprekken voeren met cliënten. Klinisch psychologen krijgen van de beroepsgroep te lezen dat tele- en onlinewerk nu de nieuwe … Read more De mogelijkheden van telefonische hulpverlening
Ik ben geen arts, laat staan epidemioloog, en denk wel eens: schoenmaker blijf bij jouw leest. Laat ik dit dan ook vooral zelf doen en me de vraag stellen: hoe kunnen we wat maatschappelijk en mondiaal gaande is, systemisch benaderen? … Read more Made in China
– drie dagen denken en doen in Praag met het Europese Netwerk ‘Work with Perpetrators of Domestic Violence’ – De Interactie-Academie is sinds 2015 lid van het Europese Netwerk WWP (zie ook: www.work-with-perpetrators.eu. In onze klinische praktijk werken we regelmatig met … Read more Een reis naar ‘accountability’
Integratie is modern. Het lijkt een nieuw toverwoord, de grote vooruitgang, de oplossing voor alle mankementen, alle gesignaleerde tekortkomingen en problemen. Enige scepsis is hier op haar plaats. Binnen het kader van pogingen tot integratie van theorieën en modellen boet de noodzakelijke … Read more De uitdaging van verscheidenheid – over integratie en integratieve psychotherapie
